Tuinkabouters zijn een van die dingen die in de populaire cultuur terechtkomen, en niemand staat stil bij wat ze betekenen. Hoewel het schattige, campachtige toevoegingen zijn aan een tuin, is er een fascinerende en diepgaande geschiedenis verbonden aan deze figuren.
Ze kunnen je tuin een beetje extra sierstijl geven, maar ze hebben ook een interessante betekenis en een afkomst die veel verder teruggaat dan je op het eerste gezicht zou denken. Daarom wil ik vandaag graag het verhaal van hun oorsprong met u delen.
Voordat we kunnen ingaan op de geschiedenis van tuinkabouters, moeten we eerst kijken naar de geschiedenis van kabouters.
Kabouters waren mythische wezens die in veel verschillende Europese culturen voorkwamen. Men dacht dat ze ondergronds leefden, en in feite is hun naam afgeleid van een Latijns woord dat ruwweg vertaald “aardbewoner” betekent. Met die verbinding met de aarde en de bodem is het geen verrassing dat kabouters uiteindelijk een symbool werden van organische groei en de magie die onder de grond gebeurt.
Voor het grootste deel waren kabouters populair in Duitse sprookjes. Ze werden beschreven als oude mannen die ondergronds begraven schatten bewaakten. Dit houdt verband met het idee dat kabouters verbonden zijn met de aarde en waarom ze synoniem zijn geworden met tuinieren en de eetbare schatten die ze bevatten.
De eerste tuinkabouter werd gemaakt in een kleine fabriek in Oost-Duitsland door de heer Griebel. De originele Griebel-kabouter heette “Martin” en hij hield een lantaarn vast.
Schattige tuinkabouter
Hoewel kabouters een mythologische geschiedenis hebben, is het idee om ze in tuinen te houden ontstaan in het 18e eeuwse Engeland. In die tijd liet de adel van het Georgische Engeland levensechte sierkluizenaars in hun tuinen wonen. Terwijl deze mensen er waren om het land te bewaken, zetten ze ook de toon voor de stemmige, melancholische stijl die in die tijd zo populair was.
Tip: https://www.tuinkaboutershop.nl/tuinkabouters/
Tuinkluizenaars mochten in rustieke hutjes op het landgoed wonen en kregen vaak de opdracht zich niet te baden of te scheren en armoedige, sobere kleding te dragen. Veel mensen geloven dat dit de oorsprong is van het verhaal over het houden van kabouters in de tuin en waarom het later in Engeland zo populair werd.
Mediterende tuinkabouter
De eerste persoon die kabouterbeeldjes in een tuin bracht was Sir Charles Isham. Op een reis naar Duitsland kocht hij grote terracotta kabouters die vakkundig waren gemaakt en bewerkt door professionele ambachtslieden. Hij plaatste 21 van de kabouters in zijn tuin en zette al snel een trend voor de rest van Engeland omdat hij geloofde dat ze geluk en goede moed brachten in zijn 90-voet grote tuin. Veel andere mensen volgden dit voorbeeld omdat de beeldjes gemakkelijker en goedkoper te houden waren dan echte tuinkluizenaars.
Na zijn dood verwijderden de dochters van Charles Isham de kabouters, omdat ze vonden dat ze een doorn in het oog waren en het aanzicht van de grote tuin verpestten. Eén kabouter overleefde echter en bleef tot vele jaren later verborgen. Tegen die tijd hadden tuinkabouters zich een plaats veroverd in de populaire cultuur en waren ze overal in het land gemeengoed geworden.
De kabouters van Rien Poortvliet – 20e Eeuw
In 1976 werd een boek met de titel Kabouters geïllustreerd door Rien Poortvliet uitgebracht en het werd razend populair. Daarin worden kabouters beschreven als mensen met een rijk botanisch leven dat draait om plantkunde en biologie. Het hielp de mythe in stand te houden dat tuinkabouters nuttig waren voor geluk in de tuin en om de groei van planten en wilde dieren te bevorderen.
In het algemeen begonnen tuinkabouters waakzaamheid en succes in de tuinbouw en plantkunde te symboliseren. Ze werden al snel populair als bijgelovige toevoegingen aan tuinen en groeiden uit tot een stukje americana dat onmiddellijk herkenbaar is. Ook al vinden veel mensen ze er smakeloos en campy uitzien, ze blijven populair en worden gezien als een unieke teruggooi naar vervlogen tijden.
De toekomst van tuinkabouters
Met de verspreiding van het internet zijn tuinkabouters opnieuw in de mainstream gekomen. Jarenlang was “Gnome-napping” een populaire internettrend, waarbij mensen hun tuinkabouters naar afgelegen plaatsen brachten en foto’s van hen plaatsten voor allerlei beroemde bezienswaardigheden. Toen deze trend groeide, werden tuinkabouters in de 21e eeuw opnieuw populair.
Een paar bedrijven zoals Ace Hardware en Travelocity hebben tuinkabouters gebruikt in hun advertenties en zijn zelfs begonnen met de productie ervan voor wijdverbreide consumptie. Naarmate ze meer geaccepteerd worden, worden ze moeilijker te vinden, en dat maakt ze des te meer verzamelbaar, vooral met Kerstmis.
Het is moeilijk te zeggen of tuinkabouters populair zullen blijven, maar zoals met alle trends, zullen ze waarschijnlijk komen en gaan met de tijd. Ze zullen er echter altijd zijn om over tuinen te waken en hun goede humeur en geluk te brengen aan iedereen die een blik werpt op het land waarover ze waken.